که در آن می‌توانیم 100000 دلار با مبلغ سپرده اولیه 1000 دلار بگیریم.
این مبلغ 1000 دلاری “حاشیه” نامیده می شود که شما باید برای شروع معامله و استفاده از اهرم می دهید.
کارگزار شما برای حفظ موقعیت شما از آن استفاده می کند. کارگزار از هر یک از مشتریان خود (مشتری) پول حاشیه جمع آوری می کند و از این “سپرده مارجین فوق العاده” استفاده می کند تا بتواند معاملات را در شبکه بین بانکی انجام دهد.
حاشیه به صورت درصدی از مقدار کامل موقعیت بیان می شود. حاشیه شما ممکن است از 10٪ تا 0.25٪ حاشیه متفاوت باشد. بر اساس مارجین مورد نیاز کارگزار خود، می توانید حداکثر اهرمی را که می توانید با حساب تجاری خود به دست آورید محاسبه کنید.
به عنوان مثال، اگر کارگزار شما به 5٪ مارجین نیاز داشت، شما اهرم 20:1 دارید و اگر مارجین شما 0.25٪ باشد، می توانید اهرم 400:1 داشته باشید.
پرچین
Hedging اساساً یک استراتژی است که هدف آن کاهش خطرات احتمالی در صورت حرکت قیمت ها در برابر تجارت شما است. می‌توانیم آن را با چیزی مانند «بیمه‌نامه» در نظر بگیریم که از ما در برابر خطرات خاص محافظت می‌کند (در اینجا تجارت خود را در نظر بگیرید).
برای محافظت در برابر ضرر ناشی از نوسانات قیمت در آینده، معمولاً یک موقعیت جبرانی را در یک اوراق بهادار مرتبط باز می کنید. معامله گران و سرمایه گذاران معمولا زمانی از پوشش ریسک استفاده می کنند که مطمئن نیستند بازار به کدام سمت خواهد رفت. در حالت ایده‌آل، پوشش ریسک خطرات را تقریباً به صفر می‌رساند و در نهایت فقط هزینه کارگزار را پرداخت می‌کنید.
یک معامله گر می تواند از پوشش ریسک به دو روش زیر استفاده کند –
Hedging اساساً یک استراتژی است که هدف آن کاهش خطرات احتمالی در صورت حرکت قیمت ها در برابر تجارت شما است. می‌توانیم آن را با چیزی مانند «بیمه‌نامه» در نظر بگیریم که از ما در برابر خطرات خاص محافظت می‌کند (در اینجا تجارت خود را در نظر بگیرید).
برای محافظت در برابر ضرر ناشی از نوسانات قیمت در آینده، معمولاً یک موقعیت جبرانی را در یک اوراق بهادار مرتبط باز می کنید. معامله گران و سرمایه گذاران معمولا زمانی از پوشش ریسک استفاده می کنند که مطمئن نیستند بازار به کدام سمت خواهد رفت. در حالت ایده‌آل، پوشش ریسک خطرات را تقریباً به صفر می‌رساند و در نهایت فقط هزینه کارگزار را پرداخت می‌کنید.
یک معامله گر می تواند از پوشش ریسک به دو روش زیر استفاده کند –
برای باز کردن یک موقعیت در یک ابزار غیر تنظیم
ابزار افست یک امنیت مرتبط با موقعیت اولیه شما است. این به شما امکان می دهد برخی از خطرات بالقوه موقعیت خود را جبران کنید در حالی که شما را از پتانسیل سود خود به طور کامل محروم نمی کند. یکی از نمونه‌های کلاسیک این است که برای مدت طولانی، مثلاً یک شرکت هواپیمایی، سفر طولانی مدت به نفت خام داشته باشیم. از آنجایی که این دو بخش رابطه معکوس دارند، افزایش قیمت نفت خام احتمالاً باعث می‌شود که موقعیت خرید شرکت هواپیمایی شما متحمل ضررهایی شود، اما نفت خام طولانی مدت شما به جبران بخشی یا تمام این ضرر کمک می‌کند. اگر قیمت نفت ثابت بماند، ممکن است برای مدت طولانی از ایرلاین سود ببرید و در عین حال از موقعیت نفتی خود بکاهید. اگر قیمت نفت پایین بیاید، طولانی شدن نفت به شما ضرر می‌دهد، اما سهام شرکت هواپیمایی احتمالاً افزایش می‌یابد و مقداری یا تمام ضررهای شما را کاهش می‌دهد. بنابراین پوشش ریسک به حذف نه همه بلکه برخی از خطرات شما در حین معامله کمک می کند.
خرید و/یا فروش مشتقات (آینده/پیش/اختیاری) به نوعی به منظور کاهش ریسک پرتفوی خود و همچنین قرار گرفتن در معرض پاداش، به جای انحلال برخی از موقعیت های فعلی شما. این استراتژی ممکن است در مواردی مفید باشد که به دلیل برخی ریسک‌ها یا عدم قطعیت‌های بازار نمی‌خواهید برای مدتی مستقیم با پرتفوی خود معامله کنید، اما ترجیح می‌دهید بخشی یا تمام آن را به دلایل دیگر نقد نکنید. در این نوع پوشش، پوشش مستقیم است و می توان آن را به طور دقیق محاسبه کرد.
توقف ضرر
Stop-loss سفارشی است که در پایانه معاملاتی شما برای فروش اوراق بهادار هنگامی که به قیمت خاصی رسید، قرار می‌گیرد. هدف اولیه توقف ضرر، کاهش ضرر سرمایه گذار در یک موقعیت در یک اوراق بهادار (Equity، FX، و غیره) است. معمولاً با پوزیشن لانگ استفاده می‌شود، اما می‌توان آن را اعمال کرد و به همان اندازه برای یک موقعیت کوتاه سودآور است. زمانی که نتوانید موقعیت را تماشا کنید بسیار مفید است.
توقف ضرر در فارکس به دلایل زیادی بسیار مهم است. یکی از دلایل اصلی برجسته این است که هیچ کس نمی تواند آینده بازار فارکس را هر بار به درستی پیش بینی کند. قیمت های آتی برای بازار ناشناخته است و هر معامله ای که وارد می شود یک ریسک است.
معامله‌گران فارکس می‌توانند با انتظار تخصیص ضرر با یک قیمت ثابت، توقف تعیین کنند و منتظر بمانند تا معامله به قیمت توقف یا حد برسد.
Stop-loss نه تنها به شما در کاهش ضرر (در صورتی که معامله خلاف شرط شما باشد) به شما کمک می کند، بلکه به محافظت از سود شما نیز کمک می کند (در صورتی که معامله با روند پیش رود). به عنوان مثال، نرخ فعلی USD/INR 66.25 است و رئیس فدرال ایالات متحده اعلام کرده است که آیا افزایش نرخ وجود خواهد داشت یا خیر. شما انتظار دارید که نوسانات زیادی وجود داشته باشد و دلار افزایش یابد. بنابراین، شما آینده USD/INR را با 66.25 خریداری می کنید. اعلان می آید و دلار شروع به کاهش می کند و فرض کنید استاپ ضرر را روی 66.05 قرار داده اید و دلار به 65.5 سقوط می کند. بنابراین، از ضرر بیشتر شما جلوگیری می کند (استاپ ضرر در 66.05 ضربه خورده است). برعکس در صورتی که USD پس از اعلام شروع به صعود کند و USD/INR به 67.25 برسد. برای محافظت از سود خود، می توانید توقف ضرر را روی 67.05 تنظیم کنید (فرض کنید). اگر استاپ ضرر شما به 67.05 رسید (فرض کنید)، سود دیگری به دست می آورید، می توانید استاپ ضرر خود را افزایش دهید و تا زمانی که استاپ ضرر شما برسد، سود بیشتری کسب کنید.