بازار ارز یک شبکه آنلاین جهانی است که در آن معامله‌گران و سرمایه‌گذاران ارزها را خریداری و می‌فروشند. این مکان فیزیکی ندارد و 24 ساعت شبانه روز به مدت 5-1/2 روز در هفته کار می کند.
بازارهای ارز یکی از مهم ترین بازارهای مالی در جهان هستند. نقش آنها در سیستم پرداخت های بین المللی بسیار مهم است. برای ایفای کارآمد نقش خود، لازم است که عملیات/معاملات آنها قابل اعتماد باشد. اعتماد به تعهدات قراردادی مربوط می شود. برای مثال، اگر دو طرف قرارداد فوروارد یک جفت ارز را منعقد کرده باشند (به این معنی که یکی در حال خرید و دیگری در حال فروش است)، هر دوی آنها باید برحسب مورد حاضر باشند طرف قرارداد خود را رعایت کنند.
بازارهای عمده ارز خارجی در زیر آمده است –
- بازارهای نقطه ای
- بازارهای آینده
- بازارهای آینده
- بازارهای اختیاری
- بازارهای مبادله
Swaps، Future و Options مشتق نامیده می شوند زیرا ارزش خود را از نرخ های مبادله اساسی بدست می آورند.
بازار نقطه ای
اینها سریعترین معاملات مربوط به ارز در بازار ارز هستند. این بازار با توجه به نرخ فعلی مبادله به خریداران و فروشندگان پرداختی فوری را ارائه می دهد. بازار نقدی تقریباً یک سوم کل مبادلات ارز را تشکیل می دهد و معاملات معمولاً یک یا دو روز طول می کشد تا معاملات را تسویه کنند. این به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا در برابر نوسانات بازار ارز، که می‌تواند قیمت را افزایش یا کاهش دهد، بین توافق و معامله باز شوند.
حجم معاملات نقدی در بازار ارز افزایش یافته است. این تراکنش ها عمدتاً به صورت خرید و فروش اسکناس، نقدینگی چک مسافرتی و نقل و انتقالات از طریق سیستم های بانکی است. دسته آخر تقریباً 90 درصد از کل معاملات نقدی را به خود اختصاص می دهد که منحصراً برای بانک ها انجام می شود.
براساس برآورد بانک تسویه بین‌المللی (BIS)، حجم روزانه معاملات نقدی حدود 50 درصد از کل معاملات در بازارهای ارز است. لندن قطب بازار ارز است. بیشترین حجم را ایجاد می کند و با ارزهای معامله شده متنوع است.
شرکت کنندگان عمده در بازار تبادل نقطه ای
اجازه دهید اکنون با شرکت کنندگان عمده در بازار مبادله نقدی آشنا شویم.
بانک های تجاری
این بانک ها بازیگران اصلی بازار هستند. بانک های تجاری و سرمایه گذاری بازیگران اصلی بازار ارز هستند. آنها نه تنها از طرف خود بلکه برای مشتریان خود نیز تجارت می کنند. بخش عمده ای از تجارت از طریق معامله با ارزهای مورد علاقه بانک برای به دست آوردن سود از حرکات مبادله انجام می شود. تراکنش بین بانکی در صورتی انجام می شود که حجم تراکنش زیاد باشد. برای واسطه گری با حجم کم ارز، ممکن است به دنبال کارگزار باشید.
بانک های مرکزی
بانک‌های مرکزی مانند RBI در هند (RBI) در بازار مداخله می‌کنند تا نوسانات ارزی واحد پول کشور را کاهش دهند (مانند INR، در هند) و از نرخ ارز سازگار با الزامات اقتصاد ملی اطمینان حاصل کنند. برای مثال، اگر روپیه نشانه هایی از کاهش ارزش را نشان دهد، RBI (بانک مرکزی) ممکن است مقدار معینی ارز خارجی (مانند دلار) را آزاد کند (بفروشد). این افزایش عرضه ارز، کاهش ارزش روپیه را متوقف خواهد کرد. ممکن است عملیات معکوس برای جلوگیری از افزایش بیش از حد روپیه انجام شود.
فروشندگان، دلالان، دلالان و دلالان
فروشندگان در خرید کم و فروش بالا مشارکت دارند. فعالیت این نمایندگی‌ها به صورت عمده‌فروشی متمرکز است و اکثر معاملات آنها بین بانکی است. در مواقعی، دلالان ممکن است مجبور شوند با شرکت ها و بانک های مرکزی معامله کنند. آنها هزینه های مبادله ای پایین و همچنین اسپرد بسیار ناچیز دارند. معاملات عمده فروشی 90 درصد از ارزش کل معاملات ارزی را تشکیل می دهد.
بازار فوروارد
در قرارداد آتی، دو طرف (دو شرکت، سازمان‌های دولتی یا فردی) توافق می‌کنند که در تاریخ آینده، با قیمت و مقدار مشخص شده، معامله انجام دهند. هیچ سپرده امنیتی لازم نیست زیرا هنگام امضای معامله هیچ پولی تغییر نمی کند.
چرا قرارداد فوروارد مفید است؟
قراردادهای آتی در پوشش ریسک و سفته بازی بسیار ارزشمند است. سناریوی کلاسیک اعمال پوشش ریسک از طریق قرارداد آتی، سناریوی پیشروی کشاورز گندمکار است. فروش محصول خود با قیمت ثابت مشخص به منظور حذف ریسک قیمت. به همین ترتیب، یک کارخانه نان می‌خواهد نان را به‌منظور کمک به برنامه‌ریزی تولید بدون خطر نوسانات قیمت بخرد. سفته بازانی هستند که بر اساس دانش یا اطلاعات خود افزایش قیمت را پیش بینی می کنند. آنها سپس به جای بازار نقدی، به مدت طولانی (خرید) در بازار فوروارد می روند. حالا این سفته باز مدت زیادی در بازار فوروارد می رود، منتظر می ماند تا قیمت افزایش یابد و سپس آن را به قیمت های بالاتر می فروخت. از این طریق، سود می کنید.
معایب بازارهای آتی
بازارهای آتی دارای چند معایب هستند. معایب به طور خلاصه در زیر توضیح داده شده است –
- عدم متمرکز بودن معاملات
- نقد نقدینگی (زیرا فقط دو طرف درگیر هستند)
- ریسک طرف مقابل (خطر نکول همیشه وجود دارد)
در دو مبحث اول، مشکل اساسی این است که انعطاف پذیری و کلیت زیادی وجود دارد. بازار فوروارد مانند دو نفر است که با یک قرارداد املاک (دو طرف درگیر – خریدار و فروشنده) در مقابل یکدیگر معامله می کنند. در حال حاضر شرایط قرارداد معامله مطابق با سهولت دو شخص درگیر در معامله است، اما اگر شرکت کنندگان بیشتری در آن شرکت داشته باشند، ممکن است قراردادها غیرقابل معامله باشد. ریسک طرف مقابل همیشه در بازار آتی دخیل است. هنگامی که یکی از دو طرف معامله تصمیم به اعلام ورشکستگی می کند، دیگری متضرر می شود.
یکی دیگر از مشکلات رایج در بازار آتی این است که – هر چه مدت زمان باز شدن قرارداد آتی بیشتر باشد، تغییرات احتمالی قیمت بیشتر است و بنابراین ریسک طرف مقابل نیز بیشتر است.
حتی در صورت معامله در بازارهای آتی، تجارت دارای قراردادهای استاندارد شده است و از این رو از مشکل نقدینگی جلوگیری می کند اما ریسک طرف مقابل همیشه باقی می ماند.
بازارهای آینده
بازارهای آتی به راه‌حل‌هایی برای تعدادی از مشکلاتی که در بازارهای آینده با آن مواجه می‌شوند کمک می‌کنند. بازارهای آتی از نظر فلسفه پایه بر روی خطوطی مشابه با بازارهای آتی کار می کنند. با این حال، قراردادها استاندارد شده و تجارت متمرکز است (در بورس اوراق بهادار مانند NSE، BSE، KOSPI). هیچ ریسک طرف مقابل وجود ندارد زیرا صرافی ها دارای شرکت تسویه حساب هستند که طرف مقابل هر دو طرف معامله می شود و تجارت را تضمین می کند. بازار آتی در مقایسه با بازارهای آتی بسیار نقدشونده است زیرا افراد نامحدودی می توانند وارد معامله مشابهی شوند (مانند خرید FEB NIFTY Future).
بازار آپشن
قبل از اینکه درباره بازار اختیار معامله بیاموزیم، باید بدانیم که گزینه چیست.
یک گزینه چیست؟
اختیار اختیار قراردادی است که به خریدار گزینه‌ها این حق را می‌دهد، اما نه تعهدی برای خرید یا فروش کالای پایه در تاریخ (و زمان) ثابت آینده و با قیمت ثابت. یک تماس گزینه حق خرید و اختیار گذاشتن حق فروش را می دهد. از آنجایی که ارزها به صورت جفتی معامله می شوند، یک ارز خرید و دیگری فروخته می شود.
به عنوان مثال، گزینه خرید دلار آمریکا ($) برای روپیه هند (INR، ارز پایه) یک تماس USD و یک INR است. نماد این امر USDINR یا USD/INR خواهد بود. برعکس، یک گزینه برای فروش USD به ازای INR، پرداخت USD و تماس INR است. نماد این معامله مانند INRUSD یا INR/USD خواهد بود.
گزینه های ارز
گزینه‌های ارزی بخشی از مشتقات ارزی است که به عنوان یک طبقه دارایی جدید مهم و جالب برای سرمایه‌گذاران ظاهر شد. گزینه ارز فرصتی برای پذیرش نرخ ارز و تحقق اهداف سرمایه گذاری و پوشش ریسک فراهم می کند.
عوامل موثر بر قیمت گزینه ارز
جدول زیر عوامل موثر بر قیمت گزینه ارز را نشان می دهد –
