ارزهای اصلی و سیستم های تجاری

ارزهای فارکس یک کشور تحت تأثیر یک سری شرایط کلان اقتصادی و همچنین وضعیت اقتصادی جهان است. شاخص های کلان مانند شاخص های اقتصادی (رشد تولید ناخالص داخلی، واردات/صادرات)، عوامل اجتماعی (نرخ بیکاری، زیرساخت کشور یا شرایط بازار املاک) و سیاست های بانک مرکزی کشور (مانند RBI در هند) عوامل کلیدی هستند که ارزش یک ارز در بازار ارز.

ارزهای اصلی

در این بخش، با ویژگی‌های متمایز شش ارز اصلی آشنا می‌شویم.

دلار آمریکا

دلار آمریکا به شدت بر بازار ارز جهانی تسلط دارد. دلار آمریکا ارز پایه یا جهانی برای ارزیابی هر ارز دیگری است که در فارکس معامله می شود. تقریباً همه ارزها معمولاً بر اساس دلار آمریکا نقل‌قول می‌شوند.

دلار آمریکا در حال حاضر حدود 86٪ از کل معاملات بازار ارز را تشکیل می دهد. اکثر کالاها (فلزات، نفت و غیره) با قیمت های دلار آمریکا معامله می شوند. در نتیجه هرگونه نوسان در عرضه و تقاضای این کالاها تأثیر مستقیمی بر ارزش دلار آمریکا دارد. این اتفاق در بحران مالی سال 2008 رخ داد، زمانی که قیمت نفت سقوط کرد و یورو/دلار آمریکا به 1.60 صعود کرد.

از آنجایی که دلار آمریکا به عنوان ارز امن در نظر گرفته می شود. بنابراین، زمانی که شرایط اقتصادی بدتر می شود، سرمایه گذاران به سمت دلار حرکت می کنند.

یورو (EUR)

یورو دومین ارز غالب در بازار فارکس است. مانند دلار آمریکا، یورو نیز دارای پذیرش بین المللی قوی از سوی اعضای اتحادیه پولی اروپا است.

یورو توسط 18 کشور عضو اتحادیه اروپا استفاده می شود و در حال حاضر تقریباً 37٪ از کل معاملات فارکس را تشکیل می دهد.

عوامل اصلی که بر پذیرش قیمت‌های یورو تأثیر می‌گذارند، اغلب مبتنی بر اقتصادهای تثبیت شده (کشورهای توسعه‌یافته) است که از پول رایج استفاده می‌کنند، مانند فرانسه و آلمان. قیمت یورو به کشورهای کلیدی (مانند آلمان)، تورم قیمت مصرف کننده (CPI)، بانک مرکزی اروپا، نرخ بیکاری، و داده های صادرات بستگی دارد.

یورو واحد پول مشترک همه کشورهای اروپایی است و تفاوتی بین اقتصاد این کشورها وجود دارد، همانطور که در بحران بدهی 2011 برجسته شد. این امر تسلط یورو را در بازار جهانی فارکس محدود می کند. در صورت بروز مشکلات، رهبران اتحادیه اروپا برای یافتن راه‌حل‌های مشترکی که هم برای اقتصادهای بزرگ و هم برای اقتصادهای کوچک مفید باشد، مشکل دارند.

ین ژاپن (JPY)

ین ژاپن بیشترین معامله و غالب ترین ارز در بازار فارکس آسیا است. این سومین ارز پرطرفدار یا قابل معامله در بازار فارکس است و تقریباً 20 درصد از مبادلات جهان را تشکیل می دهد. تقاضای طبیعی برای داد و ستد ین بیشتر از سوی شرکت Keiretsu ژاپن، مجموعه های اقتصادی و مالی است. بازار سهام ژاپن، یعنی شاخص نیکی و بازار املاک و مستغلات با نوسانات ین ژاپن (JPY) همبستگی دارند.

از آنجایی که اقتصاد ژاپن عمدتاً یک اقتصاد صادراتی صنعتی است، واحد پول ژاپن (JPY) در بین معامله‌گران و سرمایه‌گذاران به عنوان ارز امن در دوره‌هایی که ریسک گریزی به بازار وارد می‌شود، در نظر گرفته می‌شود. نرخ بهره پایین در ژاپن به معامله گران اجازه می دهد تا با هزینه کم وام بگیرند و در کشورهای دیگر سرمایه گذاری کنند.

خطرات ارزی ین به کاهش مداوم ارزش پول و مداخلات بانک مرکزی کشور مرتبط است. از آنجایی که ژاپن یک اقتصاد صادرات محور است، بانک مرکزی دائما در تلاش است تا پول خود را تضعیف کند.

پوند بریتانیا (GBP)

پوند بریتانیا واحد پول بریتانیا است. تا پایان جنگ جهانی دوم، پوند همچنان در بازار فارکس همان تسلط را داشت که امروز دلار آمریکا است و ارز مرجع بود. ارز (GBP) به شدت در برابر یورو و دلار آمریکا معامله می شود، اما حضور کمتری در برابر سایر ارزها دارد.

پوند بریتانیا (GBP) چهارمین ارز پرمعامله در سطح بین المللی است و حدود 17 درصد از کل معاملات از طریق پوند در بازار جهانی فارکس انجام می شود. از آنجایی که لندن به عنوان قطب بازار فارکس در سطح جهان در نظر گرفته می شود، 34 درصد از کل معاملات فارکس از طریق شهر لندن انجام می شود.

عوامل اساسی که بر پوند تأثیر می‌گذارند به اندازه اقتصاد بریتانیا و تأثیر آن بر جهان پیچیده و متنوع هستند. تورم، تولید ناخالص داخلی کشور و بازار مسکن بر ارزش پوند تأثیر می گذارد.

معامله گران فارکس گاهی اوقات از پوند به عنوان جایگزینی برای یورو استفاده می کنند، به خصوص زمانی که مشکلات اتحادیه اروپا بسیار بد می شود.

فرانک سوئیس (CHF)

فرانک سوئیس واحد پول و ارز قانونی سوئیس است. رمز ارز فرانک CHF است و محبوب ترین نرخ مبادله فرانک سوئیس جفت CHF/EUR است. همچنین تنها واحد پولی یک کشور بزرگ اروپایی است که نه به اتحادیه اروپا تعلق دارد و نه به کشورهای G-7. اگرچه اندازه اقتصاد سوئیس نسبتاً کوچک است، فرانک سوئیس یکی از چهار ارز اصلی معامله شده در بازار فارکس است، که شباهت زیادی به قدرت و کیفیت اقتصاد و امور مالی سوئیس دارد.

CHF همچنین به عنوان ارز امن در نظر گرفته می شود و سرمایه گذاران در دوره های ریسک گریزی به سمت آن حرکت می کنند: اقتصاد سوئیس و ذخایر خارجی آن عمدتاً طلا (7^امین بزرگترین ذخیره در world) به اعتبار ارز اضافه کنید.

قیمت‌های CHF به سیاست بانک مرکزی بستگی دارد. CHF در مقایسه با سایر ارزهای اصلی به دلیل کمبود نقدینگی، نوسان بیشتری دارد.

دلار کانادا (CAD)

CAD یک ارز مبتنی بر کالا است. زیرا اقتصاد کانادا صادرات محور است و محصول اصلی صادرات نفت خام است. بنابراین، قیمت دلار کانادا تحت تأثیر قیمت نفت خام است.

رشد اقتصادی جهانی و پیشرفت فناوری به جذابیت CAD برای سرمایه گذاران کمک می کند.

سیستم های مختلف تجارت در فارکس

در بازار جهانی فارکس روش‌های مختلفی برای انجام معاملات وجود دارد. سیستم های معاملاتی رایج در بازار فارکس در زیر توضیح داده شده است –

تجارت با کارگزاران

کارگزار ارز خارجی یا کارگزار فارکس که به عنوان کارگزار معاملات ارز نیز شناخته می‌شود، برخلاف کارگزاران سهام یا کالا، موقعیتی را در اختیار ندارد. نقش اصلی این کارگزاران خدمات رسانی به بانک هاست. آنها به عنوان واسطه برای خرید و فروش ارزها با نرخ های سفارشی عمل می کنند.

قبل از طلوع اینترنت، اکثر کارگزاران FX سفارشات را از طریق تلفن و با استفاده از سیستم جعبه باز اجرا می کردند. یک میکروفون در میز کارگزاری وجود داشت که به طور مداوم تمام آنچه را که او از طریق خطوط تلفن مستقیم ارتباط برقرار می کرد به جعبه های بلندگو در بانک ها منتقل می کرد. به این ترتیب، بانک‌ها همه سفارش‌های تجاری را نیز دریافت کردند.

در یک سیستم جعبه باز که توسط کارگزاران استفاده می شود، یک معامله گر می تواند تمام قیمت های نقل شده را بشنود. آیا پیشنهاد اجرا شد یا پیشنهاد (پرسش) پذیرفته شد. و قیمت پس از آن آنچه از تاجر پنهان است، مبالغ پیشنهادها و پیشنهادات خاص و نام بانک‌هایی است که قیمت‌ها را نشان می‌دهند. قیمت‌ها محرمانه بود و خریداران و فروشندگان ناشناس بودند.

در این عصر اینترنت، بسیاری از کارگزاران به مشتریان اجازه داده اند به حساب های خود دسترسی داشته باشند و از طریق پلت فرم الکترونیکی (بیشتر از طریق نرم افزار اختصاصی آنها) و برنامه های رایانه ای تجارت کنند.

معامله مستقیم

معامله مستقیم بر اساس اقتصاد متقابل است. همه شرکت کنندگان در بازار ارز – یک بانک که قیمتی را تعیین می کند، فکر می کند که بانک دیگری که به آن مراجعه کرده است، وقتی به بانک مراجعه می کند، متقابلاً پاسخ می دهد و قیمت خود را تعیین می کند. معاملات مستقیم آزادی عمل را نسبت به معاملات بازار کارگزار فراهم می کند. گاهی اوقات معامله گران از این ویژگی سوء استفاده می کنند.

معامله مستقیم قبلاً از طریق تلفن انجام می شد. این امر جای خود را به اشتباهاتی داد که قابل شناسایی و اصلاح نبودند. اواسط دهه 1980 شاهد گذار از معاملات مستقیم به سیستم معاملات بود.

سیستم‌های معاملاتی رایانه‌هایی هستند که بانک‌های مشارکت‌کننده در سراسر جهان را به هم پیوند می‌دهند. هر کامپیوتر با یک ترمینال متصل است. اتصال به بانک از طریق سیستم معاملاتی بسیار سریعتر از اتصال از طریق تلفن است. سیستم های معاملاتی هر روز ایمن تر می شوند. عملکرد سیستم معامله با سرعت، ایمنی و قابلیت اطمینان آن مشخص می شود. معامله گر در تماس بصری دائمی با اطلاعات در حال تغییر در ترمینال/مانیتور خود است. با این اطلاعات به جای شنیدن در حین سوئیچ ها، در حین مکالمه راحت تر است.

بسیاری از بانک ها از ترکیبی از کارگزاران و سیستم های معاملات مستقیم استفاده می کنند. هر دوی این روش‌ها را می‌توان توسط یک بانک استفاده کرد، اما نه در یک بازار.

سیستم های تطبیق

سیستم های تطبیق در مقایسه با سیستم های معامله کاملاً متفاوت هستند. سیستم‌های تطبیق ناشناس هستند و معامله‌گران فردی با بقیه بازار معامله می‌کنند، مشابه معاملات در بازار کارگزار، اما بر خلاف سیستم‌های معاملاتی که در آن معاملات ناشناس نیست و به صورت یک به یک انجام می‌شود. برخلاف بازار کارگزاری، هیچ فردی وجود ندارد که قیمت ها را به بازار بیاورد و نقدینگی در مواقعی محدود می شود.

ویژگی های مختلف سیستم های تطبیق عبارتند از – سرعت، ایمنی و قابلیت اطمینان مانند سیستم معاملاتی که ما داریم. یکی از مزیت های سیستم تطبیق این است که خطوط اعتباری به طور خودکار توسط سیستم ها مدیریت می شوند.

در بازار بین بانکی، معامله‌گران مستقیماً با سیستم‌های معاملاتی، سیستم‌های تطبیق و کارگزاران به شکلی مکمل سروکار دارند.